کافه نادریTEHRAN TEHRAN-2

کافه نادری و هتل نادری 

متولدتهران  ١٣٠٦

در دهه ٣٠ پاتوق ما سینما نویس ها بیشتر کافه لاله زار بود در جنوب لاله زار  و نزدیک دفتر مجله ها ما ن در خیابان سعدی جنوبی و نه چندان فاصله یی از  چاپخانه پست تهران در شاه اباد  و کاویان در میدان بهارستان و مانند آن که من و علی مرتضوی و محمد محمدی و دیگران به آن جا رفت و آمد داشتیم . .بچه های ستا ره سینما هم  که دفترش در اول لاله زار نو نزدیک چهار را ه استانبول بود در همین کافه لاله زار گردهم می  آمدند.در کافه لاله زار کار ماالبته  با یک شیر کاکااو ویا شیرینی ناپلیونی یا نان خامه یی راه می افتاد اما در دهه چهل که سری به کافه نادری یا کافه فیروز می زدم می دیدم شیر کاکااو و چای و قهوه به هیچ کجای مشتری ها نمی رسد و تا ما الحیات داغ  در کار نباشد د بحث  شان داغ نیست .
کافه فیروز اما پاتوق جلا ل ال احمد بود در دهه ٤٠ که با یارانش و به ویژه در روزهایی که خبر خاصی بود یا کتاب و جنگ و نشریه  یی در می آمد  دور هم جمع  می شدند و بعد ها هم که تشکیل کانون نویسندگان جمع  آن ها را
جمع  تر کرد ...کافه نادری که در سال ١٣٠٦ به وسیله خاچیک ساخته شده بود و آنگاه هتل هم به آن اضافه شد ه بود از دهه ی ٢٠ پاتوق صادق هدایت و نیما و بزرگ علوی و مجتبا مینویی و دیگران بود اما وقتی هدایت رفت و دل همه را شکست  همچنان هم مورد استقبال

 گروه های روشنفکری دیگر بود چون خوراک و موزیک را با هم سرو می کرد و می شد تا مدت ها میز را اشغال نگاه دشت بی آن که مورد اعتراض کسی باشد .
در حوالی خیابان نادری کافه ریویرا هم 

مشتریان جوانتری دا شت اما  کافه های دیگر کمتر پاتوق روشنفکران یا دانش جویان بود .دانش جویان دهه ٤٠ در اساس بیشتر در حو الی دانشگاه در کافه زیر زمینی اسب سفید دور هم جمع می شدند و یا در چهار راه کالج و چهار راه پهلوی می پلکیدند که هدیه های فرهنگی شان از حد سینما  یا تیاتر پیش تر نمی رفت و تازه نمایش تیاتر هم بیشتر محدود به داخل دانشگاه بود تا که تیاتر ٢٥ شهریور یا سنگلج باز شد و به جمع تیاتر های لاله زار اضافه شد